Συνεντεύξεις
«Δυνατή φωνή, δυνατή ψυχή!»
Η φωνή της μελωδική, έντονη, δυναμική, όπως και η παρουσία της πάνω στη σκηνή. Εκεί που οι κινήσεις της, ο χορός της, οι εκφράσεις της, η μουσική της μπορούν να σε ταξιδέψουν, να σε θλίψουν, να σε ευχαριστήσουν, να σε θυμώσουν, να σε γαληνέψουν. Εκεί που γίνεται ένα με τον κόσμο και ο κόσμος γίνεται ένα μαζί της. Η Θεοδοσία Τσάτσου.
>
Λόγω της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα πολλοί νέοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό. Εσύ θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου να γυρίζει πίσω στην Αυστραλία;
Η αλήθεια είναι πως αρκετές φορές το σκέφτηκα και όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Μου λείπει η χώρα αυτή επειδή διαθέτει πολλές ευκαιρίες για όλες τις ηλικίες και ομολογώ πως η οργάνωση και η ομαλή ροή των πραγμάτων σε επίπεδο κοινωνίας, είναι κάτι που μου λείπει. Εδώ επικρατεί ένα χάος σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους χώρους. Με κούρασε ο τρόπος και η συμπεριφορά του Έλληνα και όσο και αν έχω συντονιστεί με το το περιβάλλον μου ακόμα με θλίβει το έργο και νοιώθω την ανάγκη να φύγω. Αγαπάω πολύ όμως αυτόν τον τόπο και ακόμα είμαι εδώ. Λατρεύω την Ελλάδα και ανέχομαι το σύστημα αυτό που δεν έχει σύστημα. Πιστεύω σε αυτόν τον τόπο και τον ζώ όσο μπορώ μόνο μέσα από την ομορφιά του και όχι την ασχήμια του.
>
Αν δεν ήταν η μουσική, ο χορός, η υποκριτική, πιστεύεις ότι σήμερα θα ήσουν ένας άλλος άνθρωπος; Με διαφορετικά πιστεύω;
Θα είχα παιδιά σίγουρα και θα έκανα κάτι που να μπορούσα να είμαι μαζί τους όσο το δυνατόν περισσότερο. Η δημιουργικότητα βέβαια, δεν θα έλειπε από την ζωή μου, όπως η μουσική, το γράψιμο, η ζωγραφική, η μαγειρική, ο χορός, και άλλα τόσα που αγαπώ να κάνω. Νομίζω πως η διασημότητα έφερε τα πάνω κάτω και δεν κατάφερα να δημιουργήσω οικογένεια. Πάντως είμαι έτοιμη για να κάνω αλλαγές στην ζωή μου και να χαράξω μία καινούργια πορεία.
>
Πιστεύεις ότι την ενέργεια και την όρεξη για δημιουργία τις έχει ο καθένας μέσα του;
Την ενέργεια ναι, όσο για την όρεξη δεν ξέρω. Από φύση μας είμαστε δημιουργικά όντα προικισμένα με άπειρα χαρίσματα. Αν υπάρχουν γόνιμες συνθήκες και αγάπη, τότε μας αποκαλύπτονται αμέσως. Αν πάλι όχι, αλλά από μέσα κάτι διψάει να εκφραστεί, τότε εμφανίζεται ο δρόμος, ακόμα και με τις πιο απάνθρωπες συνθήκες. Οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει ακόμα επαφή με το κομμάτι της θεϊκής πλευράς τους και ζουν τον περιορισμό του νου τους σε ένα τέτοιο βαθμό που η ψυχή τους έχει κρυφτεί γιατί κουράζεται να ακούει τις σκέψεις τους. Η ενέργεια είναι πάντα παρών και έτοιμη να μας προσφερθεί για να αγγίξουμε τον εαυτό μας με έναν τρόπο που ο νους και η προσωπικότητα μαζί δεν το επιτρέπουν αυτό να συμβεί. Θύτες και θύματα μαζί. Ενώ είμαστε πνεύματα μέσα σε μία σάρκα που μόνο με αυτήν ασχολούμαστε και το πνεύμα το ψάχνουμε στον ουρανό ή στον Ιησού Χριστό.
>
Τι θα συμβούλευες τους νέους ανθρώπους για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά σήμερα;
Τίποτα. Νοιώθω πολύ άσχημα που τους προσφέρθηκε μια τέτοια εποχή και ένας τέτοιος απάνθρωπος τόπος. Είμαι θυμωμένη με όλο το σκηνικό αυτό που δεν έχει καθόλου χώρο για τα νέα παιδιά και τα όνειρα τους. Το μόνο που θέλω να εκφράσω είναι ότι ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία γίνεται μια τέτοια ανατροπή στα πράγματα και σε παγκόσμιο επίπεδο και αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να εμπνεύσει τους νέους να βγουν μπροστά και να δημιουργήσουν αυτοί τους καινούργιους θεσμούς και να φτιάξουν καινούργιους δρόμους που να μην θυμίζουν τίποτα από τους προγόνους τους. Να καταφέρουν να υπερβούν το χυδαίο αυτό σύστημα και να το κυριεύσουν όλοι μαζί αλλά και ο καθένας από μόνος του και από την θέση που βρίσκεται. Εύχομαι η σπίθα της ζωντανής τους ψυχής να μείνει αναμμένη και να τους προστατεύει.
>
Πώς η τέχνη και ο πολιτισμός γενικότερα μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης κατά τη γνώμη σου;
Η τέχνη και ο πολιτισμός και η εκπαίδευση είναι το μόνο που μας απομένει. Η δημιουργικότητα και η έκφραση με όλους τους δυνατούς τρόπους, μπορεί να μας βγάλει από το τέλμα της κατάθλιψης και του πόνου. Οι άνθρωποι χρειάζονται να έρθουν πιο κοντά και να ξεπεράσουν κάθε τι που τους χωρίζει και τους κρατάει ανήμπορους μπροστά από μια οθόνη στους καναπέδες τους. Ο θυμός και η ανέχεια και η ανεργία οδηγούν σε αυτοκτονικές ζωές σαμποταρισμένες από το σύστημα αλλά και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ας κάνουμε τέχνη την ζωή μας με ότι έχουμε και θα εκπλήξουμε τους εαυτούς μας. Ας οραματιστούμε έναν κόσμο όπου υπάρχει ειρήνη, ομόνοια, αγάπη και αφθονία για όλους μας. Ας το τραγουδήσουμε, ας το ζωγραφίσουμε, ας το μαγειρέψουμε, ας το φυτέψουμε σε μία γλάστρα, ας το κολυμπήσουμε, ας το κάνουμε γέλιο και αίσθημα καρδιάς όπως όταν κοιτάμε τα μάτια ενός μικρού παιδιού. Ας φιλτράρουμε την ύψιστη δύναμη της καρδιάς μας με το φως που λούζει αυτόν τον τόπο για αιώνες. Το φως που εκτός από τον ήλιο μας, είναι και στις καρδιές μας και μας φωνάζει τώρα όσο ποτέ άλλοτε.
>
Το νέο σου τραγούδι -“Σ’ αγαπάω”- είναι ένας ύμνος στην αγάπη. Πιστεύεις στην ατέρμονη αγάπη; Πιστεύεις ότι μπορεί να είναι ο δρόμος που μας κρατάει ζωντανούς;
Μόνο αγάπη. Αυτό είμαστε. Από αυτό το υλικό και μόνο είμαστε φτιαγμένοι. Δεν το λέω εγώ αυτό και δεν είναι η γνώμη μου αλλά μία αλήθεια. Ζούμε την εποχή της μεγάλης αφύπνισης. Ο πλανήτης είναι έτοιμος να δεχτεί την καινούργια ενέργεια των πραγμάτων που είναι αιθέρια, άηλη, ελαφριά, διάφανη, αόρατη. Το βάρος της λογικής αρσενικοκρατούμενης κοινωνίας έχει λήξει. Η μόνη σωτηρία του ανθρώπου σήμερα είναι να συντονιστεί άμεσα με το πιο ευφυές κομμάτι του. Την καρδιά του. Και δεν αναφέρομαι στην συναισθηματική πλευρά της αγάπης αλλά στην κοσμική. Χρειάζεται να υπερβεί τον ψεύτικο εαυτό, που ουτοσιάλως κάποιοι άλλοι δημιούργησαν για αυτόν, και να υψώσει τις κεραίες του ανώτερου εαυτού με αφετηρία και οδηγό πλοήγησης την θεία δύναμη της καρδιάς του. Πέρα από ιστορία, οικογένεια, θεσμούς, ιδέες, πιστεύω, θρησκεία, να πάρει το ρίσκο για ένα εντελώς καινούργιο αύριο. Ας κάνει την πιο απλή κίνηση και να μπει λίγο μέσα του και να παρατηρήσει το φαινόμενο της αναπνοής και πως κινείται. Και στην συνέχεια να περάσει από όλα τα όργανα του σώματος και να νοιώσει το μεγαλείο του από μέσα. Μία ορχήστρα που περιμένει από εμάς, αθώα και υπομονετικά, να τις δώσουμε εμείς τον τόνο τον ρυθμό, την μελωδία, για να παίξουμε το τραγούδι μας σε αυτή την ζωή. Μια αγάπη άνευ όρων. Μία αγάπη για τον εαυτό πέρα από εγώ και διακρίσεις και συγκρίσεις. Με αυτήν την αγάπη λοιπόν, ανοίγουμε δρόμους για την Νέα Εποχή.
>
Στη Θεσσαλονίκη έχεις ένα μεγάλο κοινό που σε αγαπάει. Θα επιθυμούσες να φέρεις την παράσταση “Janis Joplin Δωμάτιο 105” στην πόλη που ξεκίνησε το ταξίδι της καριέρας σου;
Janis Joplin. Μία φιγούρα που με κούνησε πολύ σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη καθώς την ενσάρκωνα στο « Δωμάτιο 105». Δεν ξέρω αν έχει τελειώσει το έργο για μένα. Πάει ένας χρόνος από την τελευταία μου παράσταση και δεν ξέρω αν θέλω να ξαναζήσω την χαοτική αυτή φιγούρα πάλι στην σκηνή.
…Η σκέψη προηγείται των πάντων. Αν είναι κάποιος να μου κάνει πλύση εγκεφάλου αυτή ας είμαι εγώ με την αγάπη ως κινητήρια δύναμη. Η φύση της πραγματικότητας μας είναι δική μας ευθύνη. Για αυτό σας προτείνω να μπούμε όλοι σε μία καινούργια δίαιτα. Σε νοητική, λεκτική και συναισθηματική δίαιτα. Ας εκπαιδεύσουμε τον νου να σκέφτεται θετικά, ας βάζουμε αυτί στην φωνή μας και ας ακούμε τη λέμε και πόσο συνειδητοί είμαστε όταν μιλάμε και ας αποφεύγουμε να γινόμαστε συναισθηματικές “τσούλες” με το κάθε τι που μας κάνει να νοιώθουμε λίγοι και χωρίς. Τίποτα δεν είναι κερδισμένο από πριν. Όλα χρειάζεται να τα ξανακατακτήσουμε. Απλά, φυσικά, αβίαστα. Με πολλά διαλείμματα αγάπης. Εύχομαι νέα ρύθμιση και καθοδήγηση και να ανοίξει το δικαίωμα όλων μας στην ειρήνη και στην ελευθερία.