Συνέντευξη στο artistbook.gr
Συνέντευξη στο artistbook.gr

Συνέντευξη στο artistbook.gr

Συνεντεύξεις

«Α γαπήσου είναι η μόνη ουσία που λείπει από την συνείδησή μας ενώ είναι αυτή που μας ενώνει»

>

Πολλοί σε χαρακτηρίζουν ως την Ελληνίδα Τζάνις Τζόπλιν την οποία έχεις ενσαρκώσει μάλιστα, πως νιώθεις για αυτό;
Με ενοχλεί η ταύτιση με άλλους καλλιτέχνες αλλά το έχω αποδεχτεί. Θέλω να πιστεύω πως είναι η ενέργεια που μας συνδέει με την ασύγκριτη Τζάνις. Την βίωσα στο πετσί μου με την παράσταση και αισθάνθηκα την αλήθεια της σε βαθμό που με αρρώστησε λιγάκι. Η δύναμη αυτής της γυναίκας σε μία εποχή που επικράτησε δεν περιγράφεται με λόγια καθώς και οι ερμηνείες της. Τραγουδούσε κάθε φορά σαν να είναι η τελευταία της. Την πήγε την ροκ ερμηνεία σε ένα άλλο επίπεδο. Σαρωτική και αυθεντική σε βαθμό που άγγιζε τον θάνατο του εαυτού και την αποκάλυψη του αγγέλου μέσα της.

>

Πως βίωσες την επιστροφή σου, στα 17 σου χρόνια, στην Ελλάδα από την Αυστραλία;
Ήταν δύσκολα αλλά ταυτόχρονα κι ωραία. Η ατμόσφαιρα της Ελλάδας είναι μοναδική. Οι συνθήκες εκπαίδευσης και το χαοτικό σύστημα της χώρας με ταλαιπώρησε αρκετά και ακόμα με ταλαιπωρεί. Είναι δύσκολο για μια γυναίκα με όραμα να γίνει αποδεκτή από το ελληνικό σύστημα και συνεχίζει να είναι. Δεν το βάζω κάτω βέβαια γιατί αγαπώ την Ελλάδα και τον Έλληνα. Πιστεύω στην αυθεντικότητα αυτού του τόπου και ας μην φαίνεται πουθενά. Οι καλλιτέχνες έχουμε χρέος να ατενίζουμε το εδώ και τώρα του τόπου μας με αφυπνισμένη συνείδηση και με το αντίδοτο της αγάπης.

>

Τι θα σε έκανε να αφήσεις ξανά την Ελλάδα;
Δεν θέλω να την αφήσω την Ελλάδα. Θα μπορούσα να γυρίσω πίσω στην Αυστραλία αλλά πιστεύω πως ο τόπος μας έχει πραγματική ανάγκη από ανθρώπους με όραμα και με διάθεση να επικοινωνήσουν την γοητεία του να είσαι Έλληνας ασυμβίβαστος και μοναδικός. Χρειαζόμαστε να αγγίξουμε την ιερή τελειότητα μας, όσο ονειρικό κι αν σας ακούγεται αυτό. Μπορεί και να γίνει. Εγώ κρατάω μέσα μου το φως που ατενίζει πάνω από αυτόν τον τόπο και νοιώθω την ψυχή που είναι έτοιμη να κάνει το άλμα της στο μέλλον.

>

Τι είναι αυτό που σήμερα νοσταλγείς από την Αυστραλία;
Δεν νοσταλγώ κάτι από την Αυστραλία, καθώς θεωρώ πως αν είναι να κάνεις κάτι ουσιαστικό με την ζωή σου, σοφό είναι να επικεντρώνεσαι σε αυτό που έχεις να ζήσεις τώρα. Η νοσταλγία φέρνει μία προσμονή και μια θλίψη που δεν μας επιτρέπει να προχωράμε στην ζωή μας και να ανακαλύπτουμε καινούργιες πτυχές του εαυτού μας και της πορείας μας.

>

Αν ήθελες να περιγράψεις τη Θεοδοσία με ένα στίχο τραγουδιού ποιος θα ήταν αυτός;
«Για να αγαπώ και να αγαπιέμαι, και μπήκε η θάλασσα στα μάτια μου και δεν κρατιέμαι. Ο χρόνος σταματά. Κάτι βαθιά αιώνιο με κρατά μες στου Θεού την αγκαλιά.»

>

Ποιο ήταν το τελευταίο live που παρακολούθησες;
Τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στο Gazarte.

>

Είσαι μια κοινωνικά ευαίσθητη καλλιτέχνις, παρόλα αυτά οι πλειοψηφία των τραγουδιών σου έχουν ερωτικό στίχο… πως επιλέγεις ή γράφεις τα τραγούδια σου;
Δεν επιλέγω, απλά συμβαίνει. Είναι μια μόνιμη δίψα για αποκάλυψη και ανάταση ψυχής. Είναι η συνεχής επαφή με το εδώ και τώρα και η δημιουργικότητα είναι η μόνη αλήθεια για μένα. Η μουσική είναι ένα ύψιστο αγαθό και η μοναδική θρησκεία μου. Όλα είναι ήχος, δόνηση, συχνότητα, μελωδία. Είναι το αόρατο φαινόμενο που δεν υπακούει σε τίποτα και σε κανένα παρά μόνο στην ψυχή μου.

>

Σε ποιον θα ευχόσουν Α γαπήσου;
Στον εαυτό μου. Και εν συνεχεία σε όλο το κοσμικό φαινόμενο που είναι ο άνθρωπος. Α γαπήσου είναι η μόνη ουσία που λείπει από την συνείδησή μας ενώ είναι αυτή που μας ενώνει.

>

Τι πιστεύεις πως μπορεί να προσφέρει η τέχνη και το τραγούδι στη Ελλάδα της κρίσης και σε αυτούς που πλήττονται από αυτήν;
Πιστεύω χωρίς καμιά αμφιβολία πως ο άνθρωπος μπορεί να σώσει άμεσα τον εαυτό του αν γίνει περισσότερο δημιουργικός και εκφραστικός χωρίς σκοπό. Έτσι απλά για να ενισχύσει την χαρά της ψυχής του και να βγει από το σύνδρομο της προσωπικότητας του και του βιογραφικού του. Είναι η μόνη ειρηνική επανάσταση σε μία κοινωνία απάνθρωπη.

>

Τελευταία δισκογραφική δουλεία το 2009 και αρκετά χρόνια μακριά από τις live εμφανίσεις; Γιατί;
Όχι, γιατί ούτως ή άλλως το δικό μου επάγγελμα είναι αόρατο. Εσύ μ’ ακούς και με αφουγκράζεσαι. Μπορεί να μην θυμάσαι τη φάτσα μου και τ’ όνομά μου, αλλά μπορεί να θυμάσαι το συναίσθημα που μπορεί να σου προκάλεσε η φωνή μου. Εγώ είμαι του αόρατου κόσμου.

>

Τι θα δούμε στο Half Note στις 29 έως 31 Μαρτίου;
Παίζουμε τα τραγούδια μου και κάποιες διασκευές από καλλιτέχνες που με έχουν σημαδέψει στην ζωή μου. Νοιώθω βέβαια σαν να παίζω για πρώτη φορά. Ακούγονται φρέσκα στα αυτιά μου τα τραγούδια. Κάτι έχει αλλάξει μέσα μου και αυτό θέλω να επικοινωνήσω στο κοινό. Την διάθεση για ουσιαστική αλλαγή.

>

Τα επόμενα σου σχέδια;
Σχεδιάζω να φέρω ένα νέο μουσικό πρότζεκτ στα αυτιά των Ελλήνων. Είναι πολυδιάστατο και εμπεριέχει και άλλες μορφές τέχνης. Δεν θέλω όμως να πω κάτι άλλο για αυτό ακόμα μέχρι την παρουσίαση του. Μέχρι τότε οι ζωντανές εμφανίσεις μου, με αφετηρία το Half Note θα συνεχίσουν και στην υπόλοιπη Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Πηγή: artistbook.gr

28/03/2019